{:fr}La capucine est originaire de l’Amérique du Sud et du Mexique. On l’appelle aussi cresson du Pérou ou cresson du Mexique. Au XIIème, elle a été introduite par les conquistadors en Europe et sur tous les continents pour ses qualités ornementales. C’est une plante annuelle. Traditionnellement, la capucine était consommée en salade, comme épice pour son petit goût poivré et aussi à l’époque précolombienne pour traiter les plaies.
Les propriétés antibactériennes et antifongiques de l’isothianate de benzyle qu’elle contient, expliquent l’usage de la capucine dans les affections dermatologiques. Ces mêmes composés sont éliminés par les reins et exercent une action antiseptique urinaire. La capucine contient également la précieuse vitamine C dont nous avons besoin au quotidien.
Nous pouvons donc, sans aucun risque ajouter ces jolies fleurs dans nos salades non seulement pour les décorer mais aussi pour notre santé. Les feuilles se consomment également d’où le nom de « cresson ».
Utilisation locale:
La capucine est utilisée en application locale dans le cas de démangeaison, de desquamation du cuir chevelu avec pellicules et dans les affections dermatologiques. (érythèmes fessiers, salaires ou brûlures superficielles)
– Broyer quelques fleurs et feuilles de capucine puis étaler la purée sur la partie concernée.
Précautions :
Attention : ingérée à forte dose, la capucine pourrait provoquer irritations gastriques, intestinales et rénales.
Evitez de la faire sécher car elle perd en efficacité…
Morine{:}{:eo}
TROPEOLO – Tropacolum mujus L.
Tropeolo devenas de Sud-Ameriko kaj de Meksiko.
Ĝi nomiĝas ankaŭ Perua aŭ Meksika kreso.
En la XIIa jarcento konkistadoroj enportis ĝin en Eŭropon kaj ĉiujn kontinentojn pro ĝia ornameco. Ĝi estas unujara planto.
Tradicie tropeolo utilis kiel spico en salato pro sia pipreco kaj, dum antaŭkolumba erao, ankaŭ kiel kontraŭvunda kuracilo.
La baktericida kaj fungicida ecoj de specifa molekulo kiun ĝi entenas pravigas uzadon de tropeolo ĉe haŭtafakcioj. Tiu molekulo estas forigita tra la renoj kaj antisepse efikas ĉe la urina sistemo.Tropeolo entenas ankaŭ la altvaloran vitaminon C, kiun ĉiutage ni bezonas.
Ni povas do tute senriske aldoni tiujn beletajn florojn en niajn salatojn ne nur por ornami ilin sed ankaŭ por nia sano. Ankaŭ la folioj manĝeblas, tial ĝia kromnomo « kreso ».
Surhaŭta uzado :
Tropeolo estas uzata kadre de jukado, de deskvamiĝo de la kranihaŭto kaj haŭtafekcioj, sidvangaj aŭ prosunaj eritemoj, surfacaj brulvundoj.
- Pistu kelkajn tropeolan florojn kaj foliojn kaj sternu la kaĉon sur la koncernata parto.
Singardoj :
Atentu : grandkvanto da ingestita tropeolo kaŭzus gastrajn, intestajn, renajn iritojn.
Prefere ne sekigu tropeolon ĉar tiam ĝi perdos efikon.
Morine
Traduko de la cenona grupo.
Fontoj : « Plantoj kiuj kuracas » de Jacques Fleurentin.{:}